Cukrzyca typu 2
Zespół zaburzeń metabolicznych
charakteryzujących się podwyższonym stężeniem glukozy we krwi, spowodowany
opornością tkanek obwodowych na insulinę oraz zaburzeniami wydzielania
insuliny. W większości przypadków pierwotnym zaburzeniem jest
insulinooporność. U chorych na cukrzycę typu 2,
w przeciwieństwie do osób ze zdiagnozowaną cukrzycą typu 1 (zob. cukrzyca typu 1), objawy wskazujące
na obecność choroby mogą nie występować. Z tego powodu należy
przeprowadzać badania przesiewowe w kierunku cukrzycy, szczególnie u osób
należących do grup wyższego ryzyka. Do czynników ryzyka wystąpienia
cukrzycy typu 2 należą:
- wiek powyżej 45 lat
- nadwaga lub otyłość
- obecność cukrzycy w rodzinie
- mała aktywność fizyczna
- stwierdzenie stanu przedcukrzycowego w poprzednim badaniu krwi
- przebycie cukrzycy ciążowej (zob. cukrzyca ciążowa)
- urodzenie dziecka z masą urodzeniową powyżej 4000 g
- nadciśnienie tętnicze
- zaburzenia gospodarki lipidowej
- zespół policystycznych jajników (PCOS)
- choroby układu sercowo-naczyniowego.
Przy cukrzycy typu 2 konieczne
jest stałe przestrzeganie diety oraz długotrwałe przyjmowanie doustnych leków hipoglikemizujących
(obniżających stężenie glukozy we krwi) i/lub insuliny.