EASD 2012: Jakie czynniki należy brać pod uwagę przy wyborze leku?
Prezentacja prof. Silvio Inzucchi z Yale w USA była kolejną na
Kongresie EASD w Berlinie, w której bardzo mocno podkreślono potrzebę
indywidualizacji terapii i zachęcenia chorego do wspólnego podejmowania decyzji
terapeutycznych, gdyż, jak udowodniono, poprawia to stosowanie się pacjentów do
zaleceń lekarskich. Wiadomo że generalnie zaleca się utrzymywanie stężenia
hemoglobiny glikowanej (HbA1c) poniżej 7%. Zanim jednak określi się
dokładnie cel do jakiego będzie się dążyć u konkretnego pacjenta, należy wziąć
pod uwagę kilka czynników: stosunek pacjenta do terapii, oczekiwane wysiłki
jakie może podjąć chory, ryzyko epizodów hipoglikemii i innych działań
niepożądanych, czas trwania choroby, oczekiwaną długość życia, choroby
towarzyszące, obecne powikłania naczyniowe, zasoby pacjenta i systemy pomocy
dla chorego. Powinno się zredukować stężenie glukozy we krwi do poziomu, który
istotnie zminimalizuje ryzyko długoterminowych powikłań.
Ostatnie 20 lat przyniosło dużo zmian w farmakoterapii
cukrzycy. Prof. Inzucchi wskazał na brak długoterminowych badań, które
pozwoliłyby wybrać leki o najlepszych wynikach w kontekście późnych powikłań i
śmiertelności. Zauważył, że nie jest dobrze poznany związek między HbA1c
będącą biochemicznym kryterium skuteczności leczenia danym lekiem a jakością
życia pacjentów. Oprócz metforminy, od której zwykle rozpoczyna się terapię
cukrzycy, stosuje się 5 klas leków: pochodne sulfonylomocznika,
tiazolidynediony, inhibitory DPP-4, agonistów receptora GLP-1 i insulinę.
Kluczem do sukcesu jest jednak indywidualizacja leczenia i zapobieganie
działaniom niepożądanym. Dopuszczone są liczne połączenia leków. Wybór zależy
od wieku, masy ciała, rasy, chorób towarzyszących, takich jak choroba
niedokrwienna serca, niewydolność serca, nerek, wątroby i tendencje do
hipoglikemii. Dlatego też leki nie mogą być przepisywane jedynie na podstawie
swojej skuteczności. Piśmiennictwo