Słodka choroba, gorzka intymność
Cukrzyca jest znanym od dawna czynnikiem ryzyka osłabienia sprawności seksualnej u mężczyzn, natomiast jej wpływ na aktywność seksualną kobiet, szczególnie w średnim wieku, pozostaje słabo udokumentowany. Dlatego grupa naukowców pod przewodnictwem urologa-ginekologa dr Alison Huang z Wydziału Medycyny UCSF (University of California San Francisco) postanowiła wypełnić lukę i przeprowadziła badanie obserwacyjne z udziałem etnicznie zróżnicowanej grupy 2270 kobiet (40–80 lat, średnia wieku 55 lat) pozostających pod obserwacją diabetologów ze szpitala Kaiser Permanente Northern California. Prawie 64% kobiet było aktywnych seksualnie w ciągu trzech miesięcy poprzedzających badanie, a połowa tych, które nie były aktywne zgłosiła brak partnera lub jego problemy jako powód abstynencji.
Ponad jedna trzecia uczestniczek badania regularnie przyjmujących insulinę i jedna czwarta badanych nieleczonych insuliną określiła swoje życie intymne jako „średnio” lub „bardzo” niesatysfakcjonujące, podczas gdy takiej oceny dokonała jedynie jedna piąta zdrowych kobiet. Różnica utrzymała się na poziomie istotności statystycznej nawet wtedy, gdy w analizie wzięto pod uwagę dodatkowe zmienne, takie jak: wiek, rasa, stan cywilny, występująca nadwaga, hormonalna terapia zastępcza i współwystępujące choroby, jak np. choroby serca, udary, niedoczynność nerek, neuropatia obwodowa.
Zdaniem dr Huang kobiety z badania nie wykazywały mniej zainteresowania seksem niż ich zdrowe rówieśniczki, ale miały dużo więcej związanych z nim trudności. W badaniu około 6% kobiet przyjmowało insulinę, 15% miało cukrzycę, ale nie były leczone insuliną, pozostałe uczestniczki badania nie miały cukrzycy. Kobiety poproszono o odpowiedzenie na pytania zawarte w kwestionariuszu, dotyczące samooceny w zainteresowaniu seksem, częstotliwości stosunków z partnerem, stopnia satysfakcji z tych relacji oraz specyficznych problemów mogących wpływać na jakość relacji seksualnych, takich jak suchość pochwy, stopień podniecenia, zdolność osiągania orgazmu lub ból podczas stosunku.
Seksualnie aktywne kobiety przyjmujące insulinę częściej skarżyły się na suchość pochwy i brak orgazmu niż kobiety zdrowe. Kobiety z komplikacjami cukrzycy, takimi jak nefropatia cukrzycowa lub choroby serca, częściej niż kobiety zdrowe przyznawały, że odbywają stosunki rzadziej niż raz w miesiącu.
Zdaniem Huang, problemy kobiet są bardziej natury psychologicznej niż fizjologicznej, tak jak to się dzieje u mężczyzn chorych na cukrzycę, mających problemy z erekcją np. z powodu częściowej niedrożności naczyń krwionośnych zapewniających ukrwienie penisa. Świadomość chroniczności i nieuleczalności choroby obciąża psychikę kobiet odbierając im przyjemność płynącą z seksu w takim samym stopniu, jak uszkodzenie nerwów będące wynikiem długotrwałego zbyt wysokiego stężenia glukozy we krwi.
Zespół dr Huang zwraca uwagę na pewien intrygujący element. Otóż kobiety z hiperglikemią rzadziej uskarżały się na jakość życia seksualnego. Może to być wynikiem przypadku, ale może także wynikać z faktu, że kobiety z hiperglikemią są bardziej impulsywne, mniej zainteresowane stałą kontrolą poziomu glukozy, czyli mniej przejmujące się chorobą i, w związku z tym, mają większą ochotę na seks.
Badanie można niewątpliwie ocenić jako bardzo ciekawe, ale też nie należy zapominać o jego kilku słabych punktach. Po pierwsze: badanie dotyczyło głównie kobiet z cukrzycą typu 2, nie można więc jego wyników uogólnić na całą populację kobiet z cukrzycą. Po drugie: analizy dokonano jedynie na podstawie kwiestionariusza wypełnionego przez kobiety, czyli zaufanie do prawdziwości danych versus obiektywizm naukowy.
Autorzy badania są w pełni świadomi jego słabych stron, dlatego w dyskusji przekonują o konieczności przeprowadzenia podobnego badania w grupie kobiet z cukrzycą typu 1. A w podsumowaniu sugerują, że niedopuszczenie do komplikacji cukrzycy jest kluczowym działaniem w zapobieganiu dysfunkcjom seksualnym u kobiet.
Piśmiennictwo
3. Copeland KL, Brown JS, Creasman JM, et al. Diabetes Mellitus and Sexual Function in Middle-Aged and Older Women. Obstetrics & Gynecology. August 2012; vol. 120, Issue 2, Part 1; 331–340.
